Het bedrag ad € 0,00 is door de klant snel overgemaakt, ter voorkoming van grotere moeilijkheden: aanmaningen of "betalingsherinneringen" door op hol geslagen computers, bedreiging met incassobureau's, een stoet deurwaarders misschien nog.
Ha! Twaalf gepeperde telefoonminuten en acht chaotische keuzemenu's verder heeft de vermoeide afnemer zich doorgeworsteld tot bij de wachtrij voor "ons cliëntenservicecentrum". Daar wil men van geen foutje met lege rekeningen weten, nee ook te lachen valt er niets meneer, het betreft hier niets minder dan een hoogsternstige standaardprocedure. Antwoord op een tweede vraag komt niet meer, "ik kan uw nummer niet uit mijn scherm krijgen, er is zeker weer een netwerkstoring". De opmerking dat men een klant nooit met zijn eigen interne problemen moet lastig vallen beantwoordt de dure telefoondame met: "Ik zit hier ook maar als invalster."
Waarna: "Daar kunnen we vanaf deze plek niet bij, daar hebben we van hoger niveau eerst toestemming voor nodig."
Moedeloos maar met dank vervuld, zelfs voor de gebrekkige inlichtingen, hang je als klant dan maar op. Helpers-zonder-bevoegdheden of te weinig handelingsbekwaamheid door de eigen wantrouwige bedrijfscontrole... daar kan een servicedesk, zelfs een goedwillende, niet meer tegenop!
Inmiddels dus overgestapt naar een andere zogeheten provider. Zelfde streken, zelfde soort botheid bij een volgend telefoonklachtenpanel ergens ver weg in een polder of, mobieler nog, Kweenieboektoe of Oost-Europa. Gelukkig blijven nu smoezen achterwege als "Ik ben ook maar stagiaire en neem toevallig de telefoon op" of "Ik zit hier vandaag pas voor het eerst". Dat men, ondanks al wat voorbarige automatische inningen via het banksaldo van de klant, nog geen honderd percent contractuele tegenprestatie heeft kunnen leveren was uiteraard "jammer, maar we vragen je nog even om begrip en vertrouwen in een goede afloop". Het kwam, in het ge-jij volgens het Ikea-jargon, nu plots allemaal door Het Systeem!
Gelukkig maar, "de machine" droeg deze keer geen schuld.
En de oude scheikundeleraar had nog zo gezegd: "Het ligt nooit aan de machine jongen, dat is een dom ding! Het ligt altijd aan de stomme mensen die er mee moeten omgaan, al beweren ze telkens het omgekeerde om hun eigen verantwoordelijkheid af te schuiven."
Het helpmeisje aan de telefoon begreep er weinig meer van, het gesprek ging nu duidelijk haar krachten te boven. "Wat is scheikunde precies meneer?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten