Rotterdam doet er alles aan om zwartrijders uit zijn openbaar vervoer te verjagen.
Geen tram-, bus- of metroritje of er is tenminste één kaartjescontroleur aan boord, vaak twee, soms wordt het OV-voertuig gewoon midden op de route stilgezet en álle deuren afgesloten, want het gemeentelijk vervoerbedrijf laat niemand nog ontsnappen.
Vanmorgen, tramlijn 8, licht getinte RET-controleur, dertiger, oorpiercings, oorverdovend blinkende polskettingen bij zijn laserapparaatje.
Uit de linkerzak van zijn dienstbroek puilt een tweede blikje. Het eerste (bier) houdt hij in de hand. Af en toe neemt hij een slok, tussendoor keuvelt hij minutenlang met een passagier vooraan, pal achter de bestuurder.
Als het eerste blikje leeg is begint de dertiger in de tramwagon - relaxed - met zijn controleurswerk.
"Mag ik uw vervoersbewijs even zien?"
Goedgemutste controleur-met-blikjes. Een dorps tafereeltje bijna, zonder gêne, alles en public, in welke andere steden ter wereld kan men nog ooggetuige zijn van openbare openhartigheid?
Neuhhh... Rotterdam is veels te ech! (Jules Deelder)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten