Eurocratie-bekeuring voor het goede doel

Na de kromme banaan die opeens korter en rechter moest ("Europese regels"), de glazenwasser die "uit zelfbescherming" niet meer op een ladder mocht werken, de veerbootroutes naar de Wadden die wegens "Europese aanbesteding" ongevraagd bijna overgenomen waren door een onduidelijke firma uit zuidelijk Italië, is al weer een nieuw voorbeeld opgedoken van overbodige Brusselse regelneverij.
De bemoei- en regelzucht van de dikke, overbetaalde Eurocratie lijkt ditmaal de individuele vrachtwagenchauffeur te treffen die jaarlijks één dagje in zijn vrije tijd een gehandicapte een leuk uitje bezorgt met een gratis rondritje in zijn truckcabine.

Probleempje: de tachograaf, een stomme machine die ook geen goed van kwaad kan onderscheiden, blijft doordraaien - ook bij het verrichten van een goede daad! Het ding tijdelijk afzetten kan wel, maar door de huidige strenge Euro-regels loop je als chauffeur in het eerste het beste buitenland meteen tegen de lamp.

Bekeuring voor het goede doel! Een beetje trucker houdt er dan gauw mee op, en dat dreigt dus nu: door 'Brussel' geen traditioneel jaarlijks uitstapje meer voor vele tienduizenden gehandicapten.

Dat kon het kabinet-Grijs 1 niet over zijn kant laten gaan, zeker niet nu voor tv-camera's om duidelijke uitleg werd verzocht. Gelukkig - daar is-ie weer, Eurofan nummer één - bleef staatssecretaris Timmermans (PvdA, Buitenland) deze keer buiten beeld. De man met het voetbalsjaaltje is voortdurend teleurgesteld over het aanhoudende negatieve oordeel van het kiezersvolk over het almaar uitdijende, ongelijkwaardig geworden Europa.

Om dit met telkens nieuwe bananenrepublieken van de Balkan of uit het Oosten zich uitbreidend Europa is door niemand ooit gevraagd. Want een oordeel van de inwoners of officiële toestemming via zelfs maar een eenvoudig referendum, dat is het laatste dat de Eurocratie het volk toevertrouwt, bang als de Brusselse elite is voor een verpletterende draai om de oren.
Mocht een aangesloten land ondanks druk en dreigementen van collega-lidstaten toch nog het lef hebben om nee te zeggen, dan wordt die stembusuitslag vanuit Brussel bij voorbaat meteen gebagatelliseerd: "Het is maar een klein land, ergens in onze periferie, het gaat maar om één miljoen Ierse stemmers op een totaal van 27 lidstaten, het betrokken land moet zelf maar aangeven wat zijn bevolking hiermee bedoeld kan hebben."

Ook het parlement van Tsjechië, waar zich voor ratificatie van 'Lissabon' over enkele dagen ook een anti-Eurocratische meerderheid aftekent, heeft vanuit de ivoren Brusselse torens al te horen gekregen dat men daar echt geen rekening wenst te houden met wat wij onder democratie verstaan. "Ongeacht de uitkomst, Europa gaat gewoon door!" klonk het vol dédain, triomfantelijk in koor, vanachter glazen wanden.

De onvolprezen Jeremy Paxman van BBC's Newsnight zette het Brussels demasqué vorige week tijdens een pittig vraaggesprek met een EU-commissarin, een blonde dame van Zweedse komaf zo te zien, maar meteen in: of de uitslag soms niet duidelijk genoeg was? "Please, can you tell me what after the Irish vote we really have to do to kill your Lisbon treaty?" Antwoord via de krakende straalverbinding: mummel... moeten ons nog nader beraden, mummel... nog eens met Dublin overleggen, mummel. Paxman: "Yes, of course, but your boss mister Barroso is telling everyone tonight Brussels will continue, whatever is going to happen..." Mummel, mummel. Geïrriteerd over zo veel vaagheden en tegenstrijdigheid in de EU-bestuurstop kapte de BBC-interviewer de Zweedse functionaresse na enkele minuten volledig weg uit de uitzending. "Tijdverspilling, mevrouw."

Men zou zich dergelijke steviger interviews ook eens op het Nederlandse scherm wensen.
Pech dat onze eigen staatsomroep, de NOS, daar sinds jaar en dag al de wat dikhuidige P. Schneider heeft geposteerd. Die zijn Brusselse broodheren gedienstig vanaf welke Eurostandplaats dan ook saai napapegaait - vermoedelijk blij dat hem ook deze keer weer een plekje in hun bestuursschaduw of een gratis EU-meevliegticket is gegund. Al sinds de middeleeuwen hebben modale t.v.-kijkers deze journalistieke Nederlandse coryfee met standplaats Brussel niet kunnen betrappen op ook maar een kritische vraag of een echt nieuwtje. Kwaliteit in de berichtgeving blijvend zoek. Om enigszins aan de weet te komen wat in Eurokringen speelt is men als Nederlandse kijker aangewezen op buitenlandse zenders.

Geluk bij een ongeluk dus voor truckers en gehandicapten onder ons dat voor de 'eigen' Hollandse camera's het jongste Brusselse bureaucratieprobleem een tandje hoger vanuit Den Haag wordt aangepakt. Niet dus door de twijfelloze Eurostaatssecretaris-sjaalman Timmermans ('wij gaan door totdat we een uitslag hebben die ons wél bevalt'), die maar niet begrijpt dat je je bij gewone kiezers niet populair maakt door burgermanskleinigheden als taxfree op vliegvelden afschaffen vanwege "nieuwe Europese eenheid in regelgeving". Terwijl een bestuurder daar natuurlijk geen last van heeft in een dikke dienstauto met onkosten-
vergoedingen, toeslagen en vette declaratiemogelijkheden, inclusief het zich als excellentie gratis kunnen voortbewegen op het hinderlijke aantal tolwegen dat in dat ene - o geprezen gezamenlijke - Europa niet verdwijnt maar zelfs jaarlijks alleen groeit. En dan zwijgen we nog maar van de overal om zich heen grijpende vignettengekte. Het internationale verkeer is dan plotseling geen gezamelijke Brusselse zaak meer, maar weer "een inviduele verantwoordelijkheid van ieder land afzonderlijk".

Leg zulke onlogica bij de stembus maar eens uit, waarom het volk altijd als eerste een veer(tje) moet laten bij de wederopbouw van een steeds ondoorzichtiger Europa waarin visie zo hoog reikt dat de over ons aangestelde bestuurderen eenvoudige alledaagse problemen niet eens de baas kunnen! Niet verwonderlijk wellicht dat "politicus" op een lijst van Meest Gewaardeerde Beroepen al jaren onderaan staat, met een vertrouwensscore net ietsje hoger dan die van nummer laatst: het vak van prostituée.

Timmermans' provinciale collega uit Limburg, wél een minister, van Verkeer, Eurlings dus gaat nu in Brussel langs voor het behoud van het jaarlijkse gehandicaptenuitje in een truckerscabine. Althans, Eurlings beloofde het "te proberen" om de EU-tachograaf tijdelijk buiten werking te krijgen. Of zijn poging ook enige kans op succes zou hebben liet "onze Camiel" wijselijk in het midden. Het kwam er ongeveer op neer dat hij met de pet in de hand beleefd voor een gunst langs de EU-kantoren moest. Met zijn voorzichtige opmerkingen over proberen, toestemming resp. "om een uitzondering vragen", ontzenuwde Eurlings - vermoedelijk onbedoeld - meteen de geruststellende sprookjes die bij tegenspraak steeds opklinken uit het kamp van Timmermans c.s. en andere Brusselsupporters. "Nee, Europa wordt helemaal geen superstaat, er komt ook niet een Euro-president, elk land houdt zijn eigen verantwoordelijkheid. Brussel gaat heus niet de macht overnemen van elke hoofdstad."

Stijgende argwaan, afbrokkelend vertrouwen. Alleen in de hoofden der Eurocraten lijkt nog 'draagvlak' te bestaan voor wat zij vooral zijn gaan beschouwen als hún geesteskindje.
Misschien moet het groeiend legioen euro-sceptici (ondankbare inwoners allemaal natuurlijk, volgens EU-bestuursnormen) blij zijn met de onverwachte openhartigheid van de Nederlandse minister van Verkeer.
Of zou Eurlings onze áfhankelijkheid van Brusselse goedkeuringen voor de camera hebben gespeeld?


Minister Eurlings op canvas, hangend aan een bankgebouw op de Groningse Grote Markt: 'Eur-opa is al lang niet meer leuk. Misschien heeft de Franse president Sarkozy gelijk: de mensen zijn tegenwoordig báng voor Europa, dat kennnelijk geen bescherming meer biedt hè. Zou die kloof de verklaring zijn voor die negatieve stemming overal?"